พุเตย. New Year Trip with Guide

January 03, 2013


ดู๊ ดุงงงงงง !! 



หลังจากเรียนจบมหาลัย
เพื่อนๆก็ต่างแยกย้ายรับผิดชอบทำงานของตัวเอง
ก็ไม่มีโอกาสได้ไปเที่ยวเลย ประจวบเหมาะกับช่วงหยุดยาวปีใหม่พอดี
เห็นใครก็ไปเที่ยวกัน เราเลยอยากไปบ้าง

แต่ไม่รู้จะไปไหน เลยไปใกล้ๆ
เพราะไม่เคยไปค้างคืนตามลำพัง
ปกติไปกันเป็นกลุ่มใหญ่ ครั้งนี้วางแผนไปเที่ยวกับไกด์แค่ 2 คน
ตัดสินใจไป อุทยานแห่งชาติพุเตย จังหวัดสุพรรณบุรี

โทรไปจองเต้นกับอุทยานเรียบร้อย


ออกเดินทางเช้า มุ่งหน้าสู่พุเตย
พุเตยเคยมีเครื่องบินของสายการบินเลาด้าห์แอร์ตกที่ป่านี้
ผู้โดยสารทั้งลำเสียชีวิตหมดเลย



ซึ่งก็เป็นสถานที่ที่น่ากลัวอยู่ - -"






ไปกันแบบพึ่งแผนที่อย่างเดียว ไม่รู้ทางจริงๆ นี่พูดเลย
ขัยรถตามแผนที่อย่างเดียว



แต่เราก็มาถึงจนได้ เย้



ตอนขับเข้าอุทยานแรกก็เป็นถนนราดยาง
แต่เข้าไปในอุทยานแล้วเป็นทางลูกรังล้วนๆ
ความจริงอุทยานเข้าได้ 2 ทาง เป็นทางลูกรังล้วนๆ กับทางลาดยาง




แต่ด้วยความไม่รู้ไง มาทางลูกรังจ้า 
พิสูจน์ความสามารถในการขับรถของไกด์กับความถึกของรถ 5555 



ระหว่างทางไปจุดกางเต้นท์ที่เราจองไว้เรียบร้อยแล้ว 
ก็มีจุดชมวิวตามทาง ดูแผนทีแล้วและวางแผนกันแล้ว
จุดแรกที่จะไปคือ ป่าสนสองใบ





ขับรถไปตามทางขึ้นเขาเรื่อย ๆ จนจะถึงป่าสนสองใบแล้ว

แต่ทางโหดมาก ทางชันและเป็นทางลูงรัง
รถไม่ได้แบบออฟโรด เลยขึ้นไม่ไหว จะเดินขึ้นก็ไกลเกิน เลยหยุดเท่านี้

สรุปไปไม่ถึงป่าสนสองใบ เสียใจ



ดูแค่จุดชมวิวตรงนี้พอ ไม่ปงไม่ไปมันล่ะอิป่าสนสองใบ ชิ



มาที่จุดกางเต้นท์ นี่พอดีว่าจองเต้นท์กับอุทยาน
เจ้าหน้าที่มาจองเต้นให้เรียบร้อย ไม่ต้องกางเอง
ในเต้นมีหมอน ถุงนอนให้คนละ 1 ชุด

ส่วนของกินต้องเตรียมกันมาเอง
มากัน 2 คน จะเตรียมของกินมาทำเยอะแยะวุ่นวายก็คงไม่ใช่
มื้อเย็นเลยกินแค่แซนวิชและนมคนละกล่องพอ

มีห้องน้ำทำอย่างดี น้ำเย็นมาก




.

เช้าวันที่สอง

เตรียมตัวออกเดินทางไปหมู่บ้านตะเพินคี่





ทางก็ยังคงเป็นทางลูกรังอย่างเดิม
และมีแค่ถนนเส้นเดียวที่สามารถไปได้



ระหว่างทางก็แวะชุดชมวิวตามทาง
มากัน 2 คน รูปนี่ก็ผลัดกันถ่าย 555



กว่าจะหาน้ำตกตะเพินคี่น้อยเจอ
คือแบบไม่มีป้ายอะไรบอกทางเลย ต้องถามชาวบ้านแถวนั้นเอา
และถามชาวบ้านก็งงขั้นสิบ คือเค้าพูด ภาษากะเหรี่ยง 
เอาไงดี งมทางกันไปข่าาาาาาา

ขับรถวน อยู่นาน จนจะถอดใจไม่ไปล่ะ




มาถึงแล้วนะน้ำตกตะเพินคี่ 




แถวนี้เป็นภูเขาข้าวโพด เป็นข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ที่ชาวบ้านปลูกไว้

.
.
ขับรถลุยทางลูกรังไปยอดเขาเทวดากันต่อ





ต้องจอดรถไว้และเดินเท้าขึ้นเขาต่อ

ซึ่ง เดินขึ้นเขาไกลมากและอย่างเหนื่อย 
ป้ายบอกว่าทางเดินขึ้น 500 เมตร แต่มันเดินขึ้นเขานะคะนะ



เดินบ่นตลอดทางเมื่อไหร่จะถึงเนี้ยะ !!! 



ในที่สุดก็มาถึง ยอดเขาเทวดา 
สูงสุดในแผ่นดินสุพรรณ



นี่ภูมิใจที่เดินมาถึงจุดนี้โดยไม่เป็นลมซะก่อน 555 

.
.
.
ลงจากเขาก็เดินทางกลับบ้านโลดดดดดด




ครั้งนี้เป็นการไปเที่ยวกับไกด์สองคนครั้งแรก
พ่อแม่ไว้ใจให้ไปกันเองได้ เห็นว่าโตแล้ว
:) :)



0 ความคิดเห็น